بررسی تاثیر روزه داری ماه مبارک رمضان بر برخی عوامل بیوشیمیایی خون

مقدمه : روزه داری در ماه رمضان یک تکلیف مذهبی و یک باور اعتقادی است که برای تمام افراد مسلمان سالم و بالغ در ماه رمضان واجب است. روزه دارای نه تنها فقر غذایی یا دریافت ناکافی مواد غذایی نیست بلکه مکانیسم تطابق بدن انسان را نیز بهبود بخشیده و با تغییرات اکسیداسیون چربی ها و کربو هیدراتها ارتباط دارد. مطالعات زیادی پیرامون تاثیر روزه داری بر فاکتورهای بیوشیمیایی خون انجام شده و نتایج گوناگون بدست آمده است. روش کار: در این مطالعه که با هدف بررسی تاثیر یک ماه روزه داری بر برخی از عوامل بی شیمیایی خون مردان در رمضان 1426 قمری برابر با مهر و آبان 1384 شمسی انجام شد، 40 نفر از کارکنان مرد دانشکده علوم پزشکی بجنورد که داوطلب و متعهد به انجام یک ماه روزه داری بوده ، هیچگونه بیماری متابولیک نداشته و داروی خاصی مصرف نمی کردند در این پژوهش شرکت داده شدند مدت مطالعه 29 روز و طول مدت روزه داری در هر روز حدودذ 11 ساعت بود فاکتورهای بیو شیمیایی سرم شامل : قند اسید اوریک ، آلبومین ، کلسترول ، HDL    LDL,تری گلیسیرید در ابتدا و انتهای ماه مبارک رمضان برای هر داوطلب اندازه گیری شد. نتایج حاصله با استفاده از نرم افزار SPSS11.5و مقایسه میانگین متغیرها به کمک آزمون T زوج مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها : یافته های حاصل از این مطالعه ، میانگین سن افراد مورد مطالعه را (602/8±11/39) نشان داد. میانگین قند ، اسید اوریک، تری گلیسیرید و کاسنرول LDLپس از یک ماه روزه داری کاهش معنی داری در سطح p<0/05پیدا کردند . میانگین کلسترول تام و کلسترول HDL کاهش یافته بود که از نظر آماری معنی دار نبود و میانگین آلبومین نیز افزایش معن دازری را در سطح p=0.000نشان داد. نتیجه گیری : نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که روزه داری در ماه مبارک رمضان برروی افراد سالم و بزرگسال هیچ گونه اثرات مضری ندارد بلکه برای آنان سودمند بوده و می تواند باعث کاهش چربی های خون و اسید اوریک شود و آلبومین را در سطح بهتری حفظ نمایید.